Door: Vilseledd

Gisteren voor het paspoort geweest. De winst voor de burger van de tienjarige duur is bijna geheel verwerkt in een veel hogere prijs. In 2005 was die 38 euro, in 2010 € 50,90 en nu € 67,10. Wat die rol van die 10 cent is, begrijp ik overigens niet.

Maar de gekste verandering is, hoe je de ‘afspraak’ moet maken. Kon je vroeger gewoon zonder afspraak naar het gemeentehuis en moest je een kwartier wachten (was het langer, dan ging je even de stad in, tot je nummertje aan de beurt was), nu moet je online een afspraak maken en iedereen krijgt een tijdsduur van 10 minuten toegewezen. In 3 minuten zijn de meesten echter klaar. gevolg: de wachttijd van een kwartier op het gemeentehuis wordt een week wachten thuis, omdat alle tijdseenheden van de lopende week bezet zijn. In de resterende 7 minuten per klant kunnen de ambtenazi’s zich natuurlijk lekker schuldig maken aan dagdieverij.

Maar de kern is, dat een ‘paspoort’ natuurlijk niets anders is dan een gelegaliseerde vorm van smeergeld. Ik heb zelf niets aan een boekje met één pagina met gegevens, die ik al ken en voor de rest lege pagina’s. Ooit had ik een discussie met een ambtenares, dat ik zo lang mogelijk wachtte met een nieuwe aanvragen, omdat (nog wel) de looptijd van het nieuwe paspoort niet aansluit op het oude, maar de datum van aanvraag geldt. In 1999 heb ik het een jaar zonder dat ding gedaan. Dat vond ze bezuinigen op de verkeerde zaken.

En o ja, dan de wijze waarop de plaatselijke fotograaf aan het werk wordt gehouden. Het is al lang mogelijk een foto te maken zonder deze af te drukken en de gemeenteambtenaar scant je uitgeprinte papiertje weer doodleuk in. De foto neemt die overigens in. Bij die 67,10 komt nog eens 11,90. Het moet al lang mogelijk zijn om je camera aan te sluiten en daar een goede foto te maken en die over internet met het maken van de afspraak te versturen. maar o nee, de werkwijze van 1950 levert te veel op voor de fotografen.